Scholen tegenwoordig
Ingezonden verhaal:
To many bad Teachers!
Zo simpel als het hier geschetst wordt, is het natuurlijk niet.
De keus om dit te doen ligt m.n. bij een situatie, die enorm escaleert en hoe is het dan mogelijk dat dit gebeurd.
Scholen zijn niet langer meer de scholen, zoals ons van vroeger bekend is, men denkt blijkbaar niet langer na over het kind. Men is tegenwoordig meer een grote bedrijfsunit geworden.
De naam van de school moet namelijk hoog gehouden worden i.v.m subsidies die een school krijgt, als het goed zijn best doet.
Tegenwoordig zitten er nogal veel mensen die meewerken op een school, eigenlijk teveel.
Het is niet meer enkel de leraar voor één klas, het zijn leraren en teams die met elkaar in overleg gaan.
Mocht je er enkele door omstandigheden o.i.d. tegen je krijgen, door roddel en achterklap, dan weten ze je echt wel te raken, waar ze je raken willen.
Ze krijgen je ook, waar ze je hebben willen, goed of kwaadschiks, dan kun je nog zo netjes en fatsoenlijk zijn.
Ze kunnen zelfs je hele leven overhoop schoppen.
Omdat zij deze macht hebben tegenwoordig. En op welke manieren dit gebeurd is iets dat vroeger niet voorkwam maar tegenwoordig blijkbaar vaker dan ons lief is.
Wij hebben dit zelf ervaren nml.
Voor een ziek kind werd namelijk niets gedaan, de tips / ideeën die ik zelf aangaf als ouder zijnde richting de school, werden later neergezet, als bedacht door de school zelf.
”Wat waren ze toch goed en vriendelijk”. Was hierbij de gedachte van deze en gene op die school, want alles stond netjes in hun school rapportage. Een rapport dat uiteraard waterdicht moest zijn voor de directie.
En blijkbaar wist men bij de directie ook niet alles over wat er is voorgevallen.
Het schooldossier dat ik uiteindelijk op vroeg, gaf ons enorm veel inzichten over hoe de mensen daar hun werk deden, oftewel vage en vreemde insinuaties maakten die geen enkele grond had.
Men zorgde er zelfs voor dat er mensen van of via de school, bij ons thuis onverwachts aanbelden, mensen die dus binnen wilden komen voor controle! En daar wist ik niets vanaf. Plots bezoek van iemand via de school of van de school.
Ik vind dat niet normaal.
Zo ga je niet om met leerlingen en ouders, als school.
En daarnaast wilde men betuttelen en beslissen over mijn kind, wat er moest gebeuren. Nu hadden ze het allemaal fout achteraf! En had ik toch gelijk. Ze dachten hierbij zelfs aan een revalidatiecentrum, mijn kind moest tijdelijk van huis, dat was duidelijk een opzettelijk bedacht plan door het team op de school! Achteraf dacht men, dankzij een meneer die bij ons thuis kwam om toetsen af te nemen, dat ik mijn kind niet goed kon opvoeden oftewel besturen! Ik scheen te zachtaardig te zijn, te vriendelijk. Mijn kind zou blijkbaar niet naar school willen? Zo had men dit bedacht als ”professional” zijnde! En met elkaar bekokstoofd.
Nu wilde mijn kind graag naar school, hij wilde studeren nml en geld gaan verdienen later! Hij kon uitstekend leren, maar was ziek geworden en wat hij had wisten wij niet. Ook de artsen wisten het niet en aangezien men blijkbaar het nut niet inziet van een bloedonderzoek inclu vitaminetekorten, is mijn kind 2 jaar lang onnodig ziek geweest, met als gevolg een school, die er hele nare prakijken op nahield!
Dus mijn kind moest 3 maanden eens van huis, dat zou hem helpen beter worden van zijn ernstige vermoeidheid, volgens dat schoolteam! Natuurlijk werd er een naam genoemd van een revalidatiecentrum, misschien was dat ook al wel belangenverstrengeling? Aangezien in het rapport later stellig werd beweerd dat er geen naam van een revalidatiecentrum besproken was en dat het ging om namen, meervoud dus!
Aangezien we (incl artsen) nog niet wisten wat mijn kind mankeerde, vond ik een revalidatiecentrum intern nogal overbodig op dat moment.
Maar goed, aangezien ik volgens hen niet ”hun” opleiding had gevolgd, (terwijl ik mij al jaren verdiept had o.a. in voeding etc.) had ik als ouder geen recht van spreken uiteraard. Ik was toch geen professional?
Hoe kon ik nu weten hoe mijn kind in elkaar stak? Zij wisten het wel, mijn kind zat net 3 maand op de school, toen mijn kind ziek werd.
Er waren mensen die mijn kind nooit hadden gezien, maar toch hun oordeel klaar hadden, een vermoeide tiener?
Dat zit tussen de oren, dat is vast psychisch.
Daar wilde men dan ook snel vanaf.
Men haalde cijferresultaten (behaald door mijn kind, zonder les van school en dankzij zelfstudie allemaal), naar beneden, cijfers die juist enorm goed waren, zeker in dit geval van zelfstudie en voor een jongen van die leeftijd!
Maar dat zag men zg. niet. Men had al lang een plan, kinderen die tot last waren van de school konden beter vertrekken naar het speciaal onderwijs namelijk.
Nu vond ik dat niet nodig. Als je ondanks ziek zijn, nog zo goed je best deed en je wil toonde leek het mij niet nodig om daarom verwezen te worden naar een school, waar veel kinderen zaten met bepaalde ziekten die confronterend konden zijn.
Mijn kind wilde dit dan ook niet en wilde gewoon op school blijven!
We hebben de meest vreselijke dingen meegemaakt, gesprekken, met t.o. ons soms wel 6 tot 7 mensen, die ons moesten beïnvloeden, het leek wel de gestapo, waar men in de oorlog onderuit zou gaan, moesten wij dit alles doorstaan. Een hele hetze, een hele groep die tegenwerkte. En dat alles, zo bleek later om mijn kind van school te sturen, want een goede reden had men niet.
Helaas, nog niet. Men verzon wel van alles.
Hij was vermoeid en kon in de ochtend 2 uurtjes naar school en in de middag misschien 2 uurtjes?
Maar in de middag mocht hij niet op school komen of alles of niets verhaal wat ook absurd was van die school.
Mails die mijn kind richting de school stuurde, naar leerkrachten met een vraag of een toets oid, werden onderuit gehaalt met een opmerking, dat zal de moeder wel geschreven hebben want zo netjes schreef een kind toch niet op die leeftijd?
Nou wel dus…
Waar men echt gemene opmerkingen maakte richting mijn kind, het kind moest van school dus, dan moet je toch iets verzinnen met zijn allen? VWO behalen? Belachelijk,…. sneerde men, mijn kind zou niet eens HAVO halen, of VMBO niet eens, kijk die cijfers! En dan pakte men de begincijfers van de eerste maand erbij. (Update : Doet nu HBO en is nog te gemakkelijk NB)
Die niet goed waren, dat klopte maar… de nieuwe cijfers die wel goed waren, had men toevallig niet bij de hand!
Ik zei dan bv. dat dit de begincijfers waren van dat jaar, en dat ze niet bizar slecht waren, de nieuwe cijfers, waren prima, maar ook dat er bepaalde cijfers nog niet eens gegeven waren voor gemaakte toetsen, terwijl de toetsen wel gemaakt waren.
Deze raakte men dan zg. kwijt of men wist niet dat het al gemaakt was, etc…(opzettelijk nb.)
Speciaal onderwijs was geen plek voor mijn kind. Dat wist ik al wel.
Dit is ook duidelijk aangegeven inclu de redenen, want een kind dat vermoeid is, hoeft niet noodzakelijkerwijs naar speciaal onderwijs, waar je kinderen mee maakt die ook ernstig ziek zijn.
Het is behoorlijk confronterend nml. En het speciaal onderwijs had ook nog eens geen VWO.
Maar men vond dit absurd, moeders zou vast wel zelf de wens hebben dat het kind VWO moest behalen, ze zou het kind dus teveel pushen en daar werd het kind vast moe van!
Nu al werd mijn kind putjesschepper, geen probleem mee hoor.
Als mijn kind daar gelukkig mee is, prima.
Maar mijn kind wilde zelf leren en een goede studie later, en hij kan ook enorm goed leren. Dat had hij al meermalen duidelijk bewezen.
De mensen op die school hebben het enorm bont gemaakt hierbij.
Echt absurd zelfs. Tot pesterijen van leerkrachten aan toe.
Mijn kind mocht dus blijkbaar niet meer verder op de school, hij moest er af, maar moest nog wel een tijd naar die school. Men ging er vanuit dat je als ouder voldeed aan wat zij als eis stelden en daarmee was de kous af. Welke resultaten hij ook behaalde het deed niet terzake. Nu had men niet verwacht dat niet elke ouder daar zomaar mee akkoord gaat!
Het schijnt dat een school een slechte aantekening krijgt als de school te weinig leerlingen in het einde examenjaar kan doen slagen, bij mijn kind i.v.m de zware vermoeidheid, waarbij de kinderarts dacht aan M.E zelfs…was het duidelijk dat dit geen directe doorstroom zou opleveren richting het examenjaar en de slagingskans. Een school krijgt dan minder subsidie per jaar oid van de regering.
Maar omdat de school zo tegenwerkte en wij na 2 jaar strijd, (Elke 3 weken een heftig gesprek, wat moet je nog vertellen? Hij is nog steeds zo vermoeid eigenlijk dankzij jullie gestoorde gedrag hier en jullie ziekelijke achterklap met huis en kinderarts? Wat niet nodig was!!!!)) dankzij een school die niets deed voor een zieke leerling, niet eens wist wie mijn kind was of wie sommige andere kinderen waren, die een stoel en een bankje in de klas hadden staan, maar niet wisten wie er aan dat bankje zat!
Er was nog een jongen in de klas die ook moe was, en vaak ziek, ook deze jongen kreeg wat problemen met de school, alleen veel minder dan wij uiteindelijk. De moeder kwam wel heel vaak een bakje koffie halen,…Blijkbaar verwisselde men wel meer, dan enkel informatie met elkaar… Of dat was wat zij beweerde.
Soms zag ik haar bij de supermarkt, een praatje, toevallig naderhand heb ik haar nooit meer gezien. Ze wilde wel vaker langskomen zelfs zei ze dan poeslief.
Ik heb haar later na vele bakjes koffie ook nooit meer gezien.
Haar zoon was ook vermoeid en kon niet naar school.
Waarschijnlijk verwarde die moeder haar zoon met die van mij, want naderhand zagen wij bij toeval het aantal game uren van deze jongen en die waren zeer ongezond en niet mis!
Blijkbaar had deze moeder een dubbele agenda aangaande haar zoon en de mijne en de school! Wie weet, wat zij voor leugens rondstrooide?
Je kunt een mens nooit vertrouwen blijkbaar.
Haar zoon mocht op die school blijven, de mijne niet.
De tijd zal het leren wie wel of niet naar het HBO gaat en wel wilde leren en wie niet.
Meer bewijs is er niet lijkt mij. En een moeder doet alles voor haar kind maar willens en wetens een ander slecht maken om zelf in een goed blaadje te komen dat is ziek. Dat doe je nml niet.
Er was nog een moeder erg Christelijk, je zou toch denken dat zulke mensen wat liever zijn?
Maar op een dag moesten wij naar het ziekenhuis voor onderzoek en deze dame kwam even langs aan de deur en omdat we niet ”OPEN DEDEN!!!!!!”, we waren niet thuis moeder, ging ze maar even kijken via de schuttingdeur via onze tuin. de deur stond later nog open.
Even loeren, later kon ze geen gesprek nog aangaan en zei ze zelfs dat ze geen tijd had omdat ze haar kitten even moest “begeleiden”, dus moeders zijn ook mensen die dus foute dingen uithalen want haar zoon was ook continu ziek en dan ”verraadt” je maar een ander? Niet dat er iets te verraden viel bij ons, maar goed. Wij hebben niets fout gedaan nml. Zij wel.
En dan de dreigementen, dat als wij niet meewerkten met hun eisen, ze ons wel even zouden melden bij het AMK!
Mijn zoon deed toen ook niets meer op die school omdat ze alles wat hij deed toch afkraakten, dus zat hij in de klas op een gegeven moment maar een blad te lezen. De leerkracht werd boos, mijn zoon moest wel meewerken natuurlijk!
Wat gingen we nou krijgen. Wat hij niet wist was dat wij inmiddels alle gesprekken opnamen! Dus ook dit gesprek heeft mijn zoon opgenomen waardoor ik wist dat hij de waarheid sprak! De leerkracht was ronduit onbeschoft!
Een leraar sloot hem hierna op in een kleine kamer, hij mocht niet gaan staan, alleen maar blijven zitten. Tot hij zou meewerken.
Mijn zoon is hierna snel naar huis gevlucht en was heftig overstuur.
Hierna heb ik mijn kind niet meer naar die school laten gaan. Dit was dus uiteindelijk na twee jaar ellende met die school!
Ze hebben ons meermalen bedreigd met een AMK melding.
Dat hebben ze ook gedaan hierna.
De mensen die ik in die twee jaar tijd vroeg om hulp, Ziezon, kwamen hier en waren vriendelijk totdat ze bij die school waren geweest. Ze veranderden plots in onze vijand en werkten ernstig tegen. Heel vreemd.
Later zag ik dat deze mensen dus later baantjes aangeboden kregen op deze school!
NB! En een plan uitwerken dat ik had aangegeven aangaande zieke kinderen die dan via een webcam thuis konden meekijken in de klas…dat mocht die ene meneer aanleggen.
-Volgens het ZAT Team op die school, moest mijn kind:
Op dieet:
Oké hij had overgewicht, al jaren zelfs en de huisarts had er geen enkele verklaring voor, aangezien mijn zoon normaal at en ook gezond at en verder niet snoepte etc, vond ik dit geen noodzakelijk iets, ik dacht dat er iets anders aan de hand was waardoor mijn kind overgewicht had.
Dat bleek later dus ook zo te zijn!
Dus ik vond dit niet nodig, de school wel, dus dat was al het eerste punt waar men over viel. Moeder werkt niet mee en denkt verstand te hebben van gezonde voeding! Dat kan natuurlijk niet hé, moeders die verstand hebben van voeding?!
-Hierna moest mijn zoon naar een revalidatiecentrum.
Aangezien de artsen niet wisten wat er scheelde, was dit ook niet nodig.
Ook dit leverde een aantekening op, moeder werkte alweer niet mee. Achteraf maar goed dat je luistert naar je intuïtie, want dat revalidatiecentrum was zeker niet goed gegaan! Er was wel een heftig overleg gaande tussen de schoolarts en de kinderarts, achter onze rug om! De kinderarts bestookte later de huisarts ook met ontelbare brieven. Wat daar in stond hebben wij nooit gelezen.
– Ik ging ook naar een kinderarts met mijn kind.
Een kinderarts die niets deed, en blijkbaar vond dat je een kind een complex mocht aanpraten. ”En wat denk je nou?
Dat je er zo normaal uit ziet? – Je probeert je kind te leren omgaan met kritiek op school en van mensen, omdat er geen oorzaak was voor het overgewicht en dan komt er een kinderarts je kind even vertellen dat het er niet uit ziet zo”!??????
De man wilde ook graag alleen zijn met mijn zoon in zijn spreekkamer, blijkbaar dacht men dan wat informatie uit mijn zoon te ontfutselen of hem te kunnen beïnvloeden oid… Maar goed uiteindelijk stak ik daar ook een stokje voor en gingen we als ouders dus mee naar binnen. Dat werd ons niet in dank afgenomen!!! Na enkele bezoeken en telkens zinloze gesprekken ben ik gestopt om daar naar toe te gaan met mijn kind. Als een kinderarts verder niets onderneemt qua onderzoeken en zijn mening al klaar heeft, dan valt er niets te zoeken. Hij was enorm boos, toen ik zei dat we er klaar mee waren.
Hij had niets gedaan verder, behalve een formuliertje geven aan mijn zoon die hij mocht invullen, Tien vragen maar, waarbij uiteindelijk bleek dat mijn zoon M.E zou hebben. Wat dus niet zo was! 10 vragen!!!
-Ik heb zelf later wel een revalidatiecentrum ingeschakeld, maar dan extern, dus geen opname. Bij dit revalidatiecentrum, dat later trouwens een samenwerking aanging met deze school 🙂 had men ook een podoloog in dienst. Een voetenspecialist. Plots bedacht men iets bij dit revalidatiecentrum. Namelijk mijn zoon zou zo moe zijn omdat mijn zoon een foute voetenstand had.
Juist een hoge wreef! Daardoor werd mijn kind dus zo moe?
Nu zat dat in mijn familie dus zo raar vond ik die hoge wreef niet, maar we moesten inmiddels echt wel gaan meewerken hoor.
De AMK dreiging hing ons continu boven het hoofd en nu deden wij niets verkeerd, maar je zou de verkeerde treffen, die wel even je kind uit huis trekt, wat moet je dan?
Mijn zoon mocht een bepaalde schoen uitkiezen voor het traject voetenspecialisme.
Nu had men redelijke modellen maar het uiteindelijke resultaat was eerder lachwekkend en ook intens triest. Ik zei als mijn zoon hier op naar school moet? Hij kon er niet eens op lopen zo vreemd was het gemaakt en het leek totaal niet op het model dat gekozen was.
Inmiddels na alle gesprekken die wij moesten voeren met de school en de kinderarts etc, waren wij zga overspannen en ik had toen ook zoiets van laat maar allemaal. Doe maar die melding dan. We zien het wel.
Mijn zoon zei ook dat hij niets kon met deze schoenen maar inmiddels was ik de stad in gegaan met mijn zoon voor een paar Nikes. Deze liepen perfect dat zei hij ook en ik had bij allerlei schoenenwinkels dan ook gevraagd of ze iets raars zagen aan zijn voetenstand. Nee alleen die hoge wreef.
Geen zorgelijke voetenstand, die een podoloog nodig had tenminste. Toen ik dat dan ook aan gaf bij de podoloog met zijn mislukte exemplaar schoeisel voor mijn zoon, opperde hij dat we dan geen 50 euro hoefden te betalen voor de aanmeting maar dat hij wel het bedrag zou declareren bij de zorgverzekeraar. Kassa! 1500 euro voor schoenen die wij niet meenamen.
De schoenen leken iets op deze maar dan nog vele malen erger!!!!!!!!!!!
– Hierna kreeg de man van het revalidatiecentrum bijna een eureka toeval, hij belde mij enthousiast op, we waren er niet eens nogmaals geweest, hij wist plots de oorzaak!
Juist, slaapapneu!
Dus moesten wij naar een centrum in de buurt, ook weer flink verstrengelt met dit bedrijf uiteraard.
En mijn zoon moest hier een onderzoek ondergaan wat niet nodig was want snurken daarvan was nooit sprake en een ademstop in de nacht was ook niet het geval. Ik was die moeder de elke avond nog altijd even keek om de deur of alles in orde was, gewoontegetrouw wist ik dat mijn zoon echt geen slaapapneu had!
Maar er tegen in gaan was zinloos. Ook het formulier dat mijn zoon moest invullen sloeg niet op klachten richting slaapapneu maar je moest wel blijkbaar. Mijn zoon werd er down van inmiddels, ik wil dat niet! Drie dagen een paar draden op je kop en een microfoontje op zak, vreemd allemaal.
Maar niks, het punt was bereikt voor ons waarop wij niet langer deden wat men eiste. Als ik alles had gedaan wat zij zeiden, was mijn kind een psychisch wrak geworden denk ik. Gelukkig is hij er sterker door geworden omdat je er over praat en je overleg pleegt met elkaar. Ik heb dan ook gezegd dat mijn zoon die test niet deed.
– Ik ben zelf met mijn zoon naar een fysiotherapeute gegaan in de buurt. Ook zij hield hen op de hoogte blijkbaar van haar bevindingen! Ze stelde ook meermalen vreemde vragen aan mijn zoon!
Gelukkig ging zij weg en kwamen wij terecht bij een goede fysiotherapeut.
Dankzij hem kreeg mijn zoon een goed voorbeeld van beweging en het plezier daarbij en omdat de oorzaak uiteindelijk bekend werd, ging mijn zoon daarnaast ook nog sporten bij een fitnesscentrum!
Dankzij deze fysiotherapeut vond mijn zoon het plezier terug in sporten en bewegen en is eigenlijk niet meer te houden 🙂
Uiteindelijk is mijn kind dus van die school gegaan, maar niet naar dat speciale onderwijs, want dat was niets voor hem, dat zou hem breken nml. Hierna volgden de AMK meldingen van de school over ons.
We kregen iemand van de kinderbescherming uiteindelijk die wel luisterde en uiteindelijk ook vond dat er niets aan de hand was. Maar het verhaal in totaal zal ook haar bevreemd hebben.
Het is goed afgelopen allemaal maar dankzij deze school hebben wij enorm veel meegemaakt wat niet nodig was.
Ook de gesprekken bij het speciaal onderwijs wezen hierop dat dit niet normaal was op een school, zo ging je niet om met leerlingen nml en ook niet met ouders.
De school wilde duidelijk geen enkele verantwoording dragen richting leerlingen waar zij niets mee konden of wilden.
Mijn zoon had op een gegeven moment iets gezegd tegen een leerlinge op deze school richting de zorgcoördinator, wat een zeer nare vrouw was. Hij zei iets in de zin van span maar een touwtje op de trap voor haar op schoolkamp 🙂 met die smiley er achter. Nu is dat onze humor, familiehumor, verder niets kwaads mee bedoelend o.i.d. Een grap, meer niet.
Maar de leerlinge (Die zelf nogal vaak straf kreeg op school) vertelde dit op school, en de zorgcoördinator eiste hierop dat de leerlinge inlogde op haar hyves account en dit liet lezen.
Eindelijk had men dan toch de stok gevonden om mijn kind te slaan. Want dat kon toch niet! Dat was een bedreiging zelfs en hierna ging de zorgcoördinator aangifte doen bij de politie.
Waarbij de dag erna, terwijl mijn zoon op school zat, de agent even langskwam bij deze mevrouw en zij uitriep met haar handen in de lucht, ”Oh bind mij toch vast agent”! Blijkbaar dacht ze hierbij mijn zoon bang (intimidatie) te maken oid?
En die vrouw maakte er een vreselijk punt van, bleek later uit het schoolrapport, ze was er kapot van, ‘gelukkig’ mocht ze uiteindelijk ergens anders werken, dichterbij huis blijkbaar, dus had ze toch nog iets bereikt! En misschien was het haar daar ook wel om te doen allemaal.
🙂
Ik mocht die vrouw direct al niet, dat is een gevoel wat je krijgt als je mensen ontmoet. Ik had het idee dat ze achterbaks was en daarin had ik dus gelijk. Helaas.
–
Uiteindelijk mocht mijn zoon de wereldschool volgen, dat was mijn laatste idee, maar als dit niet lukte, zei de school, dan moest mijn kind, volgens de school, alsnog naar dat speciaal onderwijs.
Hij kreeg hierbij vreemde opmerkingen bij die wereldschool in zijn postvakje, van leerkrachten, we waren erg verbaast.
Het sloeg nergens op wat ze hem schreven.
Of het echt de wereldschool was, die hierachter zat, is zelfs voor ons nog de vraag.
We hadden een ziekmiep contract zonder logo natuurlijk.
Na 15 toetsen, hij kreeg een boekenpakket voor 3 maanden, meer niet.
Had hij 4 onvoldoendes en de rest was ruim voldoende, toch knap in je eentje!
Maar de school vond dit niet in orde, (bewust!) dus, besloot men om dit alles maar te stoppen. We kregen geen resterend boekenpakket dat jaar, ook niet na tig keer bellen of mailen, men stuurde ons met een kluitje in het riet.
Pas in de zomervakantie kwam de brief, dat ze mijn kind uitgeschreven hadden van hun school.
Blijkbaar was dit dus al die tijd al hun plan geweest.
Zo van dat lukt toch niet, dat wereldschool gebeuren, hahaha we zullen zien!
Ik werd ook gebeld in die tijd door de onderwijsconsulent, hij wilde, , zei hij de dag erna komen, ik zei dat, dat niet kon. We hadden een afspraak die dag, dus het kon ook niet.
Aangezien we met de school een contract hadden moeten ondertekenen, schreeuwde hij plots, dat hij dan langs zou komen om dat contract te komen verscheuren. Dit was nadat de 15 toetsen behaalt waren.
Ik was hoogst verbaast, waarom reageerde die toch altijd vriendelijke man ineens zo agressief? Hij belde de avond tevoren op, ik kom morgen langs. Ja als dat niet gaat dan gaat dat niet?
Ik heb hem later teruggebeld en toen reageerde hij wel weer redelijk, achteraf denk ik dat ze toen al een reden zochten om dit contract te beëindigen. Of misschien wilden ze dit direct al.
Gelukkig was mijn kind inmiddels weer beter!
Hij bleek een ernstig vitamine D tekort te hebben!
Al jaren dus en blijkbaar ook toen hij veel jonger was, hij was toen ook vaak ziekelijk en ook ivm het overgewicht. Mijn zoon kreeg weer energie, was niet langer vermoeid, ging weer sporten, en sport nu nog dagelijks, hij geniet daar ook van om zijn lichaam en spieren te ervaren uiteraard. Zeker als je dat jaren niet kon!
Hij is 50 kilo afgevallen zonder dieet hoor!
Gelukkig koos ik voor een nieuwe huisarts wat niet mocht van dat ZAT Team, in hun rapport stond duidelijk vermeld dat wij niet uit hun netwerk mochten!
Pardon?
Ik had al meermalen gevraagd bij de artsen of ze dit (vit D en B12) wilden onderzoeken, maar dat deden ze niet. In gesprek met de schoolarts (achter onze rug om natuurlijk) scheen men ons niet langer serieus te willen nemen. De nieuwe huisarts heeft dit gelijk gedaan en hieruit bleek een ernstig vitamine d tekort!
Mijn zoon knapte binnen twee weken op van 2 jaar vermoeid bankhangen nml!!!!
Dus in feite dankzij het geroddel en achterklap, is mijn kind 2 jaar lang ernstig vermoeid geweest en lag hij vaak plat op de bank en miste zo normale schooljaren met medeleerlingen! Wat hebben ze hem aangedaan?
En hebben we ook enorm geleden, door een schoolteam die niet denkt aan mensen als mensen, maar als nummers.
En dit had voorkomen kunnen worden.
We proberen ons kind nu normale scholing te geven maar we krijgen afwijzingen overal.
Misschien tijd om te verhuizen naar een andere stad!
Want de woorden op papier drijven verder, dan je lief is en als men tegen je is,
om welke vreemde redenen dan ook…
Mijn zoon doet inmiddels de sprinthavo in een jaar tijd en betaalt dit zelf.
Nu moet hij 4 jaar inhalen en zit in het laatste jaar, dus hij doet er nog een jaar over. Als hij klaar is kan hij verder met wat hij wil! De school heeft nooit meer iets laten horen, geen excuses niets. Ik zou die tijd niet graag over doen maar als het moest doe ik het zo weer! Opkomen voor je kind, doe je altijd nml, hoe dan ook!
Maar de intimidaties en spelletjes en manipulaties van die school vergeet ik nooit meer. En ik weet inmiddels dat als je de verkeerde treft je pech hebt.
We hebben alle gesprekken opgenomen in die tijd. En hebben deze nog.
Van horen zeggen is karma een bitch en is de veroorzaakster, van deze school, van dit alles nu zelf enorm dik geworden!
Dus ouders u bent bij deze gewaarschuwd aangaande scholen denk goed na op welke school uw kind gaat!
Sommige scholen zijn ernstig verziekte organen tegenwoordig waarbij het enkel gaat om belangenverstrengeling en geld en de goede naam die zijzelf bij deze wel verprutsen uiteraard.
Soms komt men daar begeleiders tegen die niet helemaal sporen.
Eén woord tegen hen en je bent al exit blijkbaar.
🙂
https://jeugdzorg-darkhorse.blogspot.nl/2013/11/laffe-scholen-doen-een-amk-melding-deel.html
https://www.jurofoon.nl/nieuws/6093-wie-heeft-mij-aangemeld-bij-het-amk
https://www.stichtingkog.info/pages/posts/er-is-een-melding-over-u-gedaan-bij-een-amk-175.php
https://forum.www.radartv.nl/viewtopic.php?f=99&t=74833&start=100
https://jeugdzorg.startpagina.nl/forum/topic/885572/slachtoffers-valse-meldingen-bij-amk/
Update inzake dit verhaal.
Deze knul doet inmiddels HBO ICT en doet het geweldig, binnen de politiek en op deze school.
Heeft een eigen bedrijf en is zeer gedreven.
En is net als zijn moeder HB, wat niemand zag of wilde zien in die tijd.
HBO is voor hem nog te traag nb. Dus kun je nagaan wat die school aangericht heeft.
Onnodig, Zonder excuses of compensatie.
En zo gaat dat dus tegenwoordig.