Een web aan ellende Z.A.T teams en gemeente

Een ingezonden verhaal, welke ik hier plaats, voor anderen die hier ook mee te maken hebben.
Nu alles overgeheveld is naar de gemeenten zal dit enkel erger worden. Een web aan ellende dus.

Vermoeidheidssyndroom of wat anders?

De zon scheen door de ramen die open stonden die dag. Het was warm, het was heet zelfs. Het zweet druppelde bij menigeen naar beneden, in dat te warme gebouw.
Ze hadden weer een bespreking over een kind dat vaak afwezig was op school.
Ze waren allen professionals met hun eigen kunnen op bepaalde gebieden en zo dacht men elkaar beter te kunnen aanvullen. Op de tafel stond een glazen kan met helder water, met rondom enkele glazen. Zo lekker gezond bezig, zei er eentje. Ja hé, knipoogde de zorgcoördinator terug.
Het was een opzetje in het spel om te kijken of er een reactie kwam van de moeder van het kind, of ze wel oog had voor wat nu echt gezond was of niet.

De moeder beweerde dat ze daar kennis over had, nu te zien aan het kind dat ernstig overgewicht had, lachten ze er maar om, want dat kon die moeder niet beweren, als je kind zo vet was.
Karel zou het woord doen, hadden ze besloten met zijn allen. Karel kwam daar eens thuis en de sfeer was zo gemoedelijk geweest, hij had zijn ogen uitgekeken.
Kaarsjes aan, een gezellige kop thee op tafel, wat een vriendelijke moeder.
Hij had iets bedacht, en daar wilde hij het nog wel even als professional over hebben met het team.
Karel kuchte even en keek op zijn beschreven blaadje.
Op een betweterige arrogante toon begon hij te vertellen:

Ik denk en vermoed dat deze moeder te lief is, ze kan het joch niet aan en laat hem de baas spelen over haar.
Hij wil duidelijk niet naar school en zegt dat hij moe is. En zij gelooft hem op zijn woord of is bang voor haar eigen zoon.
Hmm daar zit wat in, mompelde de zorgcoördinator, Juist zei de GGD schoolarts, heel goed gezien Karel.
Beiden noteerden dit in het dossier. Karel wist het vaak wel beter, en misschien had hij wel gewoon gelijk.
Karel zijn vriend gaf gratis bijles, en hij kwam dan bij dit eenouder gezin thuis en hoewel hij weinig bijles kon geven, zoveel wist hij niet, was dit een vooropgezet plan geweest, om zo iemand mee te laten kijken in de thuissituatie. En ook zijn vriend Menno was van mening dat het kind teveel een eigen mening had voor de leeftijdscategorie, het wist het schijnbaar altijd beter, ook als het zo was maar dan nog hé?
Dat was raar voor een kind in die leeftijd.
En Menno had ook gezien hoe de moeder te vriendelijk leek naar het kind toe, te zachtaardig totaal niet geschikt om een kind op te voeden zeg maar. Het kind had een hardere aanpak nodig volgens deze deskundigen.
Een lerares zei dat het kind wel goed kon leren!
Ondanks veel gemis haalde hij veel in en begreep hij alles prima zonder les te hebben gehad.
Niemand gaf daar een antwoord op, het was niet interessant nml.

Het ging om het feit hoe ze dat joch op school kregen en hielden! Hij kon bijna niets door de vermoeidheid, volgens zeggen en dat was volgens hun deskundige oog natuurlijk veroorzaakt door het overgewicht.
De lerares nam het nog wel op voor haar pupil. Het was een zeer net opgevoed kind, dat zag ze wel aan hem. De zorgcoördinator keek haar waarschuwend aan, dat was nml niet de issue hier. Het ging hier om het feit dat de school een slechte naam kon krijgen door een leerling die de school niet kon behalen en afmaken als het zo doorging, het ging niet eens om het kind zelf. Maar om de regels die gesteld waren.

Ze hadden zelfs een moeder bereid gevonden om langs te gaan op een onverwacht moment, om hen te betrappen op enige leugens eventueel.
Lag het kind echt vermoeid op de bank, of was het misschien de hele dag aan het gamen. Gelukkig dat deze moeder daartoe bereid was, want ook haar kind was altijd moe en kon de school nauwelijks bezoeken. Deze moeder beweerde dat de jongen continu achter zijn pc zat! Wat hij allemaal deed wist zij natuurlijk niet, maar zo moe was hij blijkbaar niet, nee haar kind was écht vermoeid.
Niemand kon beseffen dat deze moeder het opnam voor haar eigen kind om geen problemen te krijgen!
Haar kind was juist het verhaal dat zij verteld had, maar goed, hoe slechter men deze jongen maakte hoe beter het de school was.
Dan had men nml een reden.

De lerares zei nogmaals, hij haalt echt goede cijfers hoor, hij is erg intelligent.
De zorgcoördinator gaf haar een klein briefje met tekst, met hierop een kleine waarschuwing.
“Als ik eindelijk weg ben van deze dependance, zou jij mijn baan kunnen krijgen, wees wijzer met wat je dus zegt”!!!

De lerares knipperde met haar ogen, de baan van zorgcoördinator, zij? Dat zou geweldig zijn zeg.
Eerlijk was het niet dit plan, maar had ze een keus?
Karel zei nog dat hij mails had gelezen van de jongen richting zijn vriend, en dat deze vast niet door deze jongen geschreven waren maar door de moeder zelf.
Geen kind op die leeftijd kon zo schrijven nml dit waren volwassen woorden en zinnen. Men geloofde elkaar direct, want zij waren immers de professionals die het beter wisten! Moeders nam men niet serieus, het kind idem niet. Ze verzonnen zelf wel een verhaal hoe het in elkaar zat want begrijpen deden ze het zelf ook niet natuurlijk.

De zorgcoördinator stond even op van haar plaats en zei:”Oh en de moeder heeft een -internet school systeem- aangevraagd voor zieke kinderen op school. In feite een prima idee, maar niet voor dit kind hoor. Dat doen wij daarna wel, hé Karel? We hebben al besproken dat onze Karel dat systeem mag gaan aanleggen, eerst deze zaak oplossen”! De zorgcoördinator glimlachte naar Karel. “Oh en Karel, je vriend mag hier nadien komen helpen op school met zieke kinderen. Vertel je hem dit nog even”?

Het kind moet echt van deze school en wel zo snel mogelijk.

Wat doen we dan met de cijferresultaten?
Vroeg de lerares nogmaals.
Die zijn we kwijt, en je hebt toch enkele niet teruggegeven? Gewoon zo laten!
Weten we niet meer, we gebruiken gewoon het eerste kwartaal aan cijfers, die zijn bar slecht nml.
Iedereen rond de tafel knikte beamend.
Goed plan dit, hij moet terug naar HAVO, want VWO hebben ze niet bij het speciaal onderwijs!
We zeggen gewoon dat hij het niet aan kan allemaal, dat het hem teveel wordt.
Als hij ontkend, zijn wij diegenen die het beter weten toch? Ze knikten saamhorig met dit plan eens.

De moeder kwam even later binnen als voor het gerecht, al anderhalf jaar moest zij elke 3 weken langskomen om een verhoor te ondergaan, hoe het ging allemaal. En wanneer er eens vooruitgang was.
Nu wat het kind niet aan kon, dat ging niet lukken uiteraard dus daar kon ook de moeder weinig aan veranderen. Het enige dat zij wenste was een oorzaak vinden voor de klachten van haar kind.
Dat was voor haar het allerbelangrijkste.

Ze begreep dan ook niets van de intens vijandige houding van de school richting hun.
Er was geen enkele reden toe nml.
Ze wilden haar kind dwingen naar het Speciaal onderwijs te gaan. En daar had haar kind geen zin in en dat was logisch, hij kon prima leren nml dat had hij al wel bewezen.
Maar geen arts luisterde nog naar moeder toen ze vragen stelde over onderzoeken en vitamines etc.
Niemand die luisterde naar haar.
Elk gesprek was een hel, waar zij zo goed mogelijk op moest komen voor haar kind.
Alleen.
Cijfers hield men blijkbaar met opzet achter of was men zg kwijt. Men refereerde enkel naar cijfers van het begin van het jaar. Men had het over gesprekjes die men met het kind hield, om het wat bij te houden met de lessen, maar het was zo lastig allemaal.
Dat zij voor die tien minuten gesprekjes per week subsidie kregen was enkel mooi, maar alsnog was het lastig.
Vooral gezien hoe de leerkrachten meer met hun mobiel bezig waren dan met lesgeven.
Uberhaupt was lesgeven daar geen issue, 2 uur daags 3 vakken en dat was het de rest van de dag mochten de leerlingen zelfstandig hun huiswerk met elkaar gaan maken.
Als men daar achter zou komen was het hek wel van de dam inderdaad en dit gezin zou dit eventueel naar buiten kunnen brengen.
Ook bijvoorbeeld dat de school niets had gedaan richting zieke kinderen! Huiswerk e.d. hoe men ook smeekte men had niets!
Natuurlijk deed men wel alsof het was hun woord tegen dat van de ouders natuurlijk.

Ja, ze hadden fouten gemaakt inderdaad, maar dat mocht niet uitkomen, stel je voor.

Tegen de moeder werd er gehoond dat het kind misschien beter naar de HAVO kon gaan met deze cijfers!
Moeder gaf aan dat het kind goede cijfers behaalde zelfs zonder les!
Ze gaven de moeder een papiertje met de cijferlijst van het eerste kwartaal.
Hun bewijs.
Een leerkracht sneerde dat het kind het VMBO misschien niet eens zou behalen!
Met vijf a zes man spande men samen tegen de moeder en het kind. Het kind werd gemanipuleerd om te doen wat de school wilde, de moeder idem.
Ga er eens kijken bij het Speciaal onderwijs!
Toen ze dit gedaan hadden was het weer niet goed, moeder had het kind meegenomen. Dat had ze pas later mogen doen na overleg met het Speciaal onderwijs nml. Nu was het kind zo verschrikt geraakt natuurlijk, ze had het kind langzaam moeten voorbereiden op de verandering, had Karel met zalvende woorden gezegd.
Uiteindelijk kwam er een laatste gesprek waarbij het formulier al klaar lag om te ondertekenen door de ouders.
Alles vooropgezet nml.
Het kind was moe, wilde niet naar school (ondanks dat het kind dolgraag een HBO opleiding wilde volgen daarna) het kind haalde slechte cijfers zei de school, wat niet zo was, maar men hield cijfers achter of waren ze kwijtgeraakt.
Het kind had overgewicht, dat kwam omdat het teveel moest eten en de moeder had geen overwicht op haar kind daarom.
Daarom was dit alles gaande.
Ondertussen had men de moeder allerlei opgedrongen, van een revalidatiecentrum extern, tot nieuw schoeisel van een bevriend podocentrum, terwijl schoenenzaken niets bijzonders zagen aan de voeten, werd er gezegd dat er iets mis zou zijn.
Het kind zou de meest afgrijselijke schoenen ooit moeten dragen, wat geweigerd werd uiteraard, hoe maak je een kind kapot?
Zelfs een kinderarts in ernstig en heftig overleg met de GGD arts, kletste iedereen de oren van het hoofd middel brievingen, richting allen, om aan te geven dat het toch ongehoord was dat het kind zichzelf niet zo erg vond als anderen? Het had niet eens last van het overgewicht het was goed zoals het was zei het kind steevast.
Daar moest verandering in komen riep men.
De schande gewoon!
Had het kind geluisterd naar wat een kinderarts tegen hem zei, had het een fikse knauw gekregen qua innerlijk.
Gelukkig kon de moeder alles telkens rechtbreien voor het kind, wat deze volwassen mensen hen aandeden. Het kind werd zelfverzekerd genoeg ondanks alle ellende.
De school was op het laatst intens vijandig richting het kind. Zelfs een vorm van pesten vond plaats.
Men dreigde de moeder dat als zij niet deed wat zij eisten ze allen een amk melding zouden doen.
De dag kwam dat het niet langer vertrouwd was het kind naar die school te laten gaan omdat men het kind had opgesloten in een hok op school.
Niemand die daar ooit iets over hoorde oid, doofpot verhaal.

Het kind kwam niet langer naar school, kreeg uiteindelijk een nieuwe huisarts wat ook niet mocht van de school en dat team. Ze moesten nml in hun netwerk blijven.
Alsof zij daartoe gerechtigd waren om dat te beslissen?
Uiteindelijk kwam er uit dat het kind al jaren een ernstig vitamine D tekort had gehad, dat veroorzaakt de klachten als vermoeidheid, hoofdpijn en spierpijnen, en als je moe bent, beweeg je steeds minder.

Het kind was al snel genezen en had men zich er toen niet zo mee bemoeit dan was dit alles niet eens gebeurd.
Want het kind was binnen twee weken na de stootkuur vit D genezen nml. Dus twee jaar ellende om niets.

Geen sorry van niemand, de amk melding werd goed afgesloten maar het had ook zo anders gekund als men had geloofd in wat de school allemaal beraamd had.

De zorgcoördinator vertrok plots naar de stad, voor een andere baan op een betere plek, vast met meer verdiensten! Wat zij daarvoor heeft moeten roddelen en liegen was nog een vraag.
Het was zelfs uit het schooldossier geknipt!

Dit soort dingen gebeuren dus nu met die zg teams.
Je kunt beter 1 persoon hebben die luistert, dan tien die roddelen en beramen. En ouders en kind extra belasten met stress en dreigementen, het leken wel gestapopraktijken op die school zoals zij gesprek hielden nml.

Ieder kreeg uiteindelijk zijn/haar beloofde baantje, ieder op zijn nieuwe plek, ten koste van een kind en een moeder, die moesten lijden, dankzij deze slechte mensen, die daarbij nog niet eens intelligent genoeg waren, om hier te mogen en kunnen functioneren.
Roddels en achterklap maken meer kapot dan je lief is.
De tijd zal hen leren…

Met het kind gaat het prima, gaat naar sport, is veel afgevallen,…. zonder enig dieet verder, zoveel at het kind immers niet, dat daardoor sprake kon zijn van overgewicht.

De GGD arts wist ooit nog zo prachtig te sneren dat 1 liter melk daags, welke het kind plots zo nodig scheen te hebben dikmakend was en niet gezond.

Later bleek wel dat er in melk dus vit D zit, dus die behoefte was er niet zomaar en voor niets, het lichaam gaf het zelf al aan nml.

Het kind inmiddels volwassen, gelukkig maar,
volgt nu het sprintlyceum, maar niet dankzij die school en het team, maar dankzij een moeder die keihard wist te vechten voor haar kind en altijd was, voor niets anders, dan de waarheid!
Dat deze, op die school, niet naar boven kwam, is heel jammer.
Misschien bestaat er zoiets als karma…?
Het kind heeft een enorm doorzettingsvermogen gelukkig, maar menigeen was afgehaakt, was depressief geraakt, dankzij dit soort mensheid.

Gelukkig dat moeder en zoon een prima band hebben samen!
En die is niet kapot gemaakt, gelukkig, en uiteraard niet, door deze school en het samenwerkingsverband met o.a. enkelen en de velen via de school, die de moeder inschakelde als zg hulpverlening.

Anoniem

25 dingen die je moet weten voor je je kind op een school in Nederland inschrijft:

7. De verklaring van goed gedrag die leerkrachten moeten hebben, gaat alleen over de omgang met kinderen. Verder mogen ze een ellenlang strafblad hebben.Je hebt dus geen enkele garantie dat je met een moreel persoon te maken hebt.

8. Leerkrachten hoeven niet ontslagen te worden, hoe slecht ze kinderen ook behandelen. In België is dat veel beter geregeld. Daar heb je een klachtenlijn als fundamentele mensenrechten van welk kind dan ook waar dan ook geschonden worden. Zoiets zouden we in Nederland ook moeten hebben

9. Scholen werken direct samen met de van 60 jaar misbruik beschuldigde bureau jeugdzorg, die zonder waarheidsvinding kinderen uit huis kan laten plaatsen. Straks kan dat zonder tussenkomst van een rechter. Niet dat dit veel uitmaakt, de rechters zijn zelf benoemd door een vn pedofielie verdachte procureur generaal. En naar rechters luistert bureau jeugdzorg toch al niet. Bewezen foutief uithuisgeplaatste kinderen worden ondanks gerechtelijke bevelen niet teruggeplaatst bij de ouders. En vanaf 2015 is Nederland helemaal een totalitaire staat geworden, want dan krijgt elk gezin automatisch een gezinscoach toegewezen die kinderen op elk moment zonder waarhidsvinding en zonder tussenkomst van een rechter uit huis kan plaatsen. In Schotland werd dit plan afgekeurd al tegen de fundamentele mensenrechten indruisend. In Nederland is dat geen reden om iets niet door te voeren, maar juist een reden om het extra snel in te voeren!

10. Voor een kind zonder labels krijgt een school rond de €5000,- per kind per jaar, voor een kind met labels kan dat oplopen tot meer dan €20.000,- per kind per jaar.Voor hoogbegaafdheid wordt geen extra geld gegeven. Vandaar dat bij hoogbegaafde kinderen naar labels wordt gezocht zodat de extra tijd die erin wordt gestopt ook vergoed wordt. Hoogbegaafde kinderen hebben dit door en gaan hun ga vertoppen, waardoor ze als onder gemiddeld worden ingeschat.

11. Een kind onder toezicht plaatsen levert bureau jeugdzorg zo’n €90.000,- op., en uithuisplaatsen zo’n €150.000. Er is geen controle op hoe dit geld wordt besteed. Geruchten van kinderhandel zijn hardnekkig, d.w.z. dat scholen cadeautjes van jeugdzorg krijgen als ze kinderen aanleveren, en dat jeugdzorg weer kinderen levert aan pedofielen. De geruchten doen ook de ronde dat er van pedofilie verdachte hoge ambtenaren op de lijst opvanggezinnen staan op het moment dat kinderen uit huis worden geplaatst.

12. Vanaf september 2014 krijgen scholen geen extra geld meer voor labels en krijgen ze allemaal een vast bedrag, en ze worden afgerekend op prestaties, waardoor ze potentiële zorgkinderen mijden. Ze krijgen wel zorgplicht, wat betekent dat schoolbesturen mogen bepalen welk kind op welke school zit en ouders geen enkele inbreng hebben.

13. Als leerkrachten discrimineren is daar eveneens geen manier om daar iets tegen te doen. Naar een nieuwe school gaan betekent daar binnen komen met een introductie van de oude school, dus een kwaadwillend schoolhoofd kan ervoor zorgen dat de kansen op een nieuwe school erg slecht worden.

17. Leraren verlaten massaal het onderwijs omdat ze niet achter de manier staan waarop ze door de eenheidswordt benadering gedwongen zijn om te gaan met kinderen. John Taylor Gatto heeft 25 jaar als leraar gewerkt, is leraar van het jaar in New York geweest, maar stopte met zijn werk omdat hij scholen als erg slecht voor de ontwikkeling van kinderen zag. Sindsdien geeft hij lezingen over de hele wereld om te ontmaskeren dat scholen helemaal niet bedoeld zijn voor de optimale ontwikkeling van kinderen, maar bedacht zijn om ervoor te zorgen dat mensen inzetbaar, maar niet weerbaar zijn.

9. Er zijn goede scholen, maar dat zijn degenen die het meeste risico lopen afgekeurd te worden als school in de zin van de leerplicht.Dit gebeurt dan ook met grote regelmaat.

23. Als een school begint over vertrouwen, dan is dat een teken dat ze van je af willen. Als je dan niet weg gaat zal de school het proberen te laten lijken of je agressief bent geweest, en daarover liegen. Ze zullen je provoceren tot het bot, en met je kind in hun absolute macht is dat erg makkelijk voor ze. Je kind zal gestraft worden voor goed doen, andere kinderen zullen beloond worden als ze jouw kind treiteren. Je kind thuishouden is door de schoolplicht wet van 1969 strafbaar, en zonder school zitten betekent onmiddelijk bij jeugdzorg terecht komen en betekent dat je kind uithuisgeplaatst kan worden. Zelfs met gerechtelijke bevelen krijg je je kind dan niet terug, bureau jeugdzorg trekt zich alleen wat van rechters aan als dat betekent dat ze kinderen van ouders af mogen pakken. Aan kinderen terug geven aan ouders doen ze niet. je bent dus aan de wolven overgeleverd als je ruzie met een school krijgt.Zorg dus altijd voor getuigen, en neem gesprekken altijd op als je voelt dat er iets niet klopt.Hier heb je een lijst van instanties die hulp geeft aan schoolplichtslachtoffers.
https://www.oorvooru.wenst.nl/

Artikel: 25 dingen die je moet weten voor je je kind op een school in Nederland inschrijft: