Voor je het weet ben je, je kind kwijt
|
|
 Het fenomeen dat de staat hoe dan ook controle wil uitoefenen over onze kinderen via instanties zoals Jeugdzorg doet zich voor in alle westerse landen.
Zo is een Braziliaanse vrouw in Noorwegen naar de ambassade gevlucht omdat men haar kind wil afpakken want de 3-jarige niet eet zoals een Noors kind. De 37-jarige Vitoria Alves Jesumary zit nu met haar 3-jarige dochter Sofia ruim een week in de ambassade en zegt dat ze niet van plan is te vertrekken totdat ze met haar dochter terug kan keren naar Brazilië. Vitoria is onlangs gescheiden van haar man die de Noorse nationaliteit heeft, maar van Chileense afkomst is. De scheiding verliep niet soepel omdat beide ouders voogdij over het kind wilden. Toen maakte Vitoria de klassieke fout door de hulp in roepen van de plaatselijke Jeugdzorg. Want, zoals zo vaak gebeurt, kreeg ze geen hulp maar dreigde ze haar kind te verliezen. Volgens een vriend van Vitoria is de reden dat Jeugdzorg besloot om het kind bij de moeder weg te halen omdat het niet at zoals Noorse kinderen dat doen en omdat het dominant zou zijn. Vitoria zelf heeft dit niet kunnen bevestigen omdat ze geen Noors noch Engels spreekt. Volgens Ana Lucia Lima, een lokale pastor, is hier sprake van misbruik van macht. “Ze zeggen dat het kind niet eet zoals men dat hier gewend is en dat ze een dominant karakter ontwikkelt en beiden zouden het gevolg zijn van slecht ouderschap”. De lokale Jeugdzorg weigert ieder commentaar en schijnt niet van plan te zijn op te geven, hoewel ook de vader vindt dat het de beste oplossing is dat moeder en kind naar Brazilië vertrekken. De Braziliaanse ambassade zit met het hele geval in hun maag en probeert een diplomatieke oplossing te vinden. De vertegenwoordiger van de ambassade, Francisco Resende, vertelde verslaggevers dat hoewel zij de Noorse wet respecteren, ook zij van mening zijn dat de beste oplossing is dat moeder en kind teruggaan naar Brazilië. Volgens Resende zijn er besprekingen geweest met Jeugdzorg, maar vooralsnog zijn die niet bereid toe te geven en zit Vitoria met Sofia dus vast in de ambassade. Op het moment dat ze naar buiten komt is ze haar kind, waarschijnlijk voorgoed, kwijt. Dus zien we hier de situatie dat zowel de moeder als de vader het erover eens zijn dat het beter is dat Vitoria en Sofia teruggaan naar Brazilië, maar ze dit niet kunnen omdat de Noorse staat het kind wil confisceren. Hiermee hebben we het zoveelste voorbeeld waarbij je denkt dat je kinderen van jou zijn, maar dat de praktijk uitwijst dat ze staatseigendom zijn. Bron: |