Jeugdbeschermers worden in hun werk gehinderd door de vele klachten die zij ontvangen van ouders in een vechtscheiding. Sommige ouders zijn zo strijdvaardig dat zij hun pijlen niet alleen op elkaar richten, maar ook op de jeugdbeschermer die op last van de rechter opkomt voor hun kinderen. De klachtprocedure wordt dan een instrument van de strijd, en dat leidt af van de hulp aan het kind, zeggen medewerkers van de jeugdbescherming in regio-Den Haag en Amsterdam. Jeugdbescherming west (regio-Den Haag) overweegt daarom haar klachtenprocedure aan te passen.

Als de strijd tussen scheidende ouders zo hoog oploopt dat die de ontwikkeling van het kind bedreigt, kan de rechter het kind onder toezicht van jeugdbescherming plaatsen. Een jeugdbeschermer (voorheen gezinsvoogd genoemd) probeert de ontwikkeling van het kind in goede banen te leiden en maakt met ouders afspraken, bijvoorbeeld over het halen en brengen van het kind.

De ouders, klem in een patroon van wantrouwen, verdenken de jeugdbeschermer geregeld van het kiezen van partij voor de ex. Klachten bij jeugdbescherming gaan dan ook voor een „zeer aanzienlijk deel” over partijdigheid, zegt André Schellart, voorzitter van de klachtencommissie van Jeugdbescherming Regio Amsterdam. „Een moeder hoeft maar te ontdekken dat de jeugdbeschermer vijf minuten met vader heeft staan praten, of de wens ontstaat een klacht in te dienen.”

Neem de cijfers uit regio-Den Haag: Jeugdbescherming west begeleidt gezinnen bij een waaier aan problemen, van misbruik via geweld tot verwaarlozing, maar van alle klachten die in 2016 uitmondden in een zitting voor de klachtencommissie, vond liefst 62 procent zijn oorsprong in een vechtscheiding. Van die klachten werd nog geen 12 procent gegrond verklaard. Ook in Amsterdam worden de meeste partijdigheidsklachten ongegrond verklaard, zegt Schellart.

‘Klachtvrij half jaar’

„Er zijn ouders die zeggen: ‘ik blijf net zolang klachten indienen tot ik krijg wat ik wil’”, zegt Mariëlle Vavier, bestuurssecretaris bij Jeugdbescherming west. Klachten worden ook ingediend om het werk van de jeugdbeschermer te vertragen: het afhandelen van een klacht kan maanden duren, tijd die ouders soms aangrijpen om de naleving van afspraken over de kinderen op te schorten.

Jeugdbescherming west betwijfelt of ze met de huidige klachtenprocedure de missie van de organisatie wel dient: het beschermen van kinderen. „Het recht een klacht in te dienen is ontzettend belangrijk”, zegt Vavier. Maar in het geval van klachten bij vechtscheidingen gaat het „steeds over de ouders, en nooit over het kind”.

De organisatie overweegt onder meer een „klachtvrij half jaar”: een afspraak met ouders om de eerste zes maanden na de ondertoezichtstelling geen klacht in te dienen, om de situatie voor het kind zonder oponthoud te verbeteren. Ook wordt overwogen om na een klacht standaard een gesprek aan te gaan met het kind, zodat zijn perspectief ook in de klachtenprocedure meetelt.

Bron