Het verhaal over jeugdzorg en zijn macht. Vele ouders uit hun ouderlijke macht ontzet…wat vind jij

Het verhaal over jeugdzorg en zijn macht. Vele ouders uit hun ouderlijke macht ontzet, omdat jeugdzorg van mening is dat ZIJ het anders moesten doen. Vele ouders verplicht hun kind af te staan aan een pleeggezin, het breken van de harten, het breken van het gevoel, zoveel onwaarheden in rapporten en met wat voor een doel?
Ze zeggen voor de veiligheid van de kinderen, maar ik geloof tot op de dag van vandaag niet in het systeem van jeugdzorg en ik voel gewoon dat zij eerdaags ook flink op hun bek gaan. Er zal voor mij geen enkele reden zijn, na wat ik allemaal heb meegemaakt, te geloven wat hun systeem kan rechtvaardigen, omdat ZIJ niet bij machte zijn om ouders en kinderen te scheiden tenzij BEWEZEN is geacht dat het onveilig is voor een kind. Maar wat was de beweegreden van de ouders om jeugdzorg in te schakelen? Wat was er mis? Waarom heeft jeugdzorg zoveel zaken waarbij het zo flink mis is? Handelen ze vanuit macht, of handelen Zij uit kracht? Handelen zij vanuit het hart, of handelen ZIJ vanuit hun eigen visie op het leven, en respecteren ZIJ JOU als persoon? Of zeggen ze dat JIJ niet spoort, dat JIJ het anders moet doen? Geven ZIJ zoals er wordt beloofd de handreikingen aan, die zorgen dat JIJ en JOUW gezin in vrede voort kunnen gaan? Geven zij de financiën voor wat er in het rapport nodig wordt geacht? Of laten ze je lekker aanmodderen, want ja hun staan toch in hun macht?

Zijn het ellenlange discussies over wie er goed is en wie er fout is? Zijn er ellenlange rapporten met altijd diezelfde zin: Bureau Jeugdzorg acht het in belang van de kinderen…ja en wie denken jullie wel dat jullie zijn? Om mij te vertellen hoe ik van mijn kinderen hou ? Hoe ik met hun omga en hoe ik op mijn eigen hart vertrouw? Ja er zijn natuurlijk veel schrijnende zaken, dat hierbuiten gelaten, daar is het goed voor dat jeugdzorg er is, maar waarom wordt er dan gesproken over bezuinigingen binnen de jeugdzorg, werkdruk verhoging en zoveel meer, terwijl ze al ellenlange wachtlijsten hebben en er niets mee gebeurt? En die kinderen maar wachten, terwijl zij zichzelf in hun pols snijden, elkaar verrot slaan, er mishandeld wordt bij het leven, en waar is jeugdzorg dan? Sorry wij waren wel betrokken bij het gezin, maar wij hebben nog 10 gezinnen onder onze hoede, dus sorry…niet op tijd ingegrepen of gezien!

Het kostte wel het leven van diverse kinderen, ouders voor gek verklaard, terwijl ZIJ op tijd aan de bel hebben getrokken, en wat wordt er verklaard? Je had eerder aan de bel moeten trekken, dan was het misschien niet gebeurd! Ja zo ken ik er nog tien, dat heet schuld in de schoenen schuiven, en onderhand niet beseffen wat dat met het hart doet van die ouder die al zijn kind kwijt is. Jeugdzorg maakt op die manier ouders kapot, door niet op tijd in te grijpen en te luisteren naar wat er ECHT aan schort.

Naar kinderen luisteren kunnen zij ook niet. Vaak word er gezegd, dat het kind een verhaal verzint, want het is niet zichtbaar aangetoond, nee, het verhaal dat die kleine meid mishandeld wordt, is natuurlijk zo uit haar duim gezogen, dat doet zij voor de lol, kom op jongens, luister eens met je hart, in plaats van domweg te oordelen en niet te voelen naar het innerlijke hart.

Het empatisch vermogen van deze mensen moet zeer worden verhoogd, nee je mag niet te persoonlijk worden, stel je voor! Als JIJ geen vertrouwen krijgt als hulpverlener, komt simpel weg omdat JIJ afstand houdt van het kind, wanneer zie JIJ ze nou echt? Of praat JIJ alleen met de ouders en de instanties erom heen? Hoe kun JIJ blindelings vertrouwen op rapporten van een ander mens, zonder zelf het kind in de ogen te hebben gekeken, en gevoeld wat het innerlijk van dat kind zegt?

Het is zo zwaar achterhaald, dat hele systeem. Reorganisatie, bezuinigingen, het zijn zaken van alledag. Maar het moge duidelijk zijn dat jeugdzorg al jaren faalt en er geen goede rendementen zijn behaald.
Als je echt wilt helpen jeugdzorg, en raad van kinderbescherming en gemeenten, zorg dan voor een gedegen aanbod van een goede balans tussen zorg en werk. Verplicht niet iedere moeder tot het werken buiten de deur, als iemand toch voor zijn kinderen wil zorgen, is dit toch hun goed recht? Met de drukkende economie op de schouders van elke ouder, blijkt er hoeveel kinderen er aandacht en liefde tekort komen, maar jeugdzorg betekent hier duidelijk niets in, en doet ook niets om deze situaties te verbeteren en het leed van te weinig aandacht en liefde te voorkomen.

Jeugdzorg, het was zo mooi bedacht, maar het kost klauwen vol geld, en voor wat? Het terreur onder jeugdzorg is niet zachtzinnig te noemen, ze worden aan alle kanten belaagd. Ze willen het systeem verbeteren, maar er is geen financiële armslag. Zou het dan niet eens tijd worden om jeugdzorg voorlopig op te doeken, en alle rapporten terug te geven aan de raad, en eens een stap terug te doen, en vervolgens met gemeenten te kijken naar mogelijke hulptrajecten voor ouders met kinderen waarbij het niet zo makkelijk gaat? Er is te weinig transparantie, er is teveel gekloot, en wat mij betreft, is jeugdzorg allang dood. Jeugdzorg zegt vanuit het belang van het kind te handelen, laten we dan eerst maar eens de weg van het hart bewandelen.
Alle kinderen terug bij de ouders, tenzij een kind zelf aangeeft dit niet te willen, de reden op papier omkleden en terugsturen naar de kinderbescherming. Deze nodigt ouders en kinderen uit. Hierbij geldt weer het empatisch vermogen dat van de hulpverlener uit, zal moeten zegevieren. Als deze niet zichzelf kan inleven in de gevoelens van het kind, heeft het hele onderzoek geen zin. Dan krijg je verkeerde rapportages, het kind wordt als schuldige en dwarse aangesteld, komt wellicht in een tehuis of wordt in een internaat geplaatst, terwijl deze wel zijn gevoel heeft verteld. Dus wederom zal er dan schade zijn, aan het hart van dat kind, het was al uit huis gehaald, gescheiden van de ouders, wordt voor onderzoek ondervraagd, en dan ook nog eens opgesloten, hoe kweek je dan HAAT? Tel ook de stem van het kind, deze zal altijd vanuit het hart spreken, want die voelt niet binnen de kaders van een systeem.
Als JIJ dan handelt naar het gevoel van het kind, en je probeert dit binnen JOUW systeem in te passen, zal dit je nooit lukken want er bestaat geen hart binnen het systeem. Slechts macht en overreding, kracht en liefde, is wat jeugdzorg mist. Daarom zwijg ik ze liever dood, hou niet langer mijn mond na wat ik elke keer weer zie, weer een kind dood. Massamoord, zo kan je het ook zien, het is in mijn ogen niks beter dan dat. Jullie zorgen niet, maar slopen, door het inpassen van het systeem in een persoonlijk gezin, dat is niet waarmee je liefde, aandacht en veiligheid creëert maar slechts haat, vernedering en afzetting tegen de maatschappij. Als jij dit niet gelooft, dan kijk je maar eens goed naar mij, en met mij vele anderen, het wordt tijd dat JIJ in je kracht gaat staan en niet meer gelooft in een systeem maar in je hart. En als je er nog niet genoeg van hebt, lees dan nog even door, want het stukje hieronder dat is wat JIJ zou kunnen voelen, gebruik je empatisch vermogen als JIJ dat bezit, het is de taal der liefde die ik hier predik.
En hier is weer JIJ die het bepaalt, hier is weer JIJ die stevig in zijn schoenen hoort te staan. Waarom sta JIJ niet op en die zegt dat JIJ er genoeg van hebt, dat JIJ wel die kinderen wilt beschermen, en dat dit systeem inderdaad niet werkt. JIJ weet het is wat JIJ mij ooit zei, maar ja ik wil niet mijn baan kwijt, als ik tegendraads ben. Nee, JIJ denkt dan alleen aan jezelf, maar niet aan die duizenden kinderen die het onderspit delven. Kinderen horen bij de ouders, daar komen zij vandaan, en als JIJ dat niet kunt begrijpen, en naar handelen, terwijl JIJ blijft geloven in een systeem dat faalt, dan mag JIJ wat mij betreft even in de vrieskast gaan staan, waar al die dode kinderen heen gaan door het falen van het systeem waar JIJ in gelooft. Het is niet meer van deze tijd, dus hou er mee op! Het kost het leven van zovelen, maar JIJ gaat stug door, JIJ gelooft in een systeem terwijl JIJ weet dat het niet meer spoort. JIJ voert achteloos een klopjacht uit , zoals JIJ het noemt, als ouders hun kind veilig stellen omdat jeugdzorg ze uit het gezin wil halen, met een complete politiemacht. JIJ beseft niet wat dit voor kinderen betekent, hoe JIJ ze kapot maakt door mee te werken aan dit soort systemen.
Zal het niet eens tijd worden dat JIJ je werk neerlegt, en met echte oplossingen komt, zoals JIJ het ziet vanuit het hart, en niet vanuit een systeem dat ooit nog wel stond? JIJ mag ook vertrouwen op wat je hart je ingeeft. JIJ zegt zelf dat kinderen en ouders bij elkaar horen, maar er naar handelen ho maar, want dat moet ik eerst binnen het systeem bekijken en er gaat maanden overheen, en dan ineens zeg je dat ze niet meer naar huis kunnen omdat ze zo aan het nieuwe gezin zijn gehecht, ik verzeker je, elke ouder en kind zal blij zijn als deze herenigd wordt. En dan moeten jullie verdwijnen uit het leven van deze kinderen en er niet meer mee bemoeien. Ik zie het net als kinderen die uit de oorlog komen en ineens hier op moeten groeien. Haal een oorlog uit een kind, maar neem de ouder mee, anders blijft die oorlog in het kind zitten en daar red je nou juist geen levens mee!

Weet JIJ de taal der ouder liefde te respecteren? Handel daar dan ook naar! Daar is geen geld voor nodig, alleen de taal der begrip, de juiste hulp aanbieden en niet zeggen wacht maar, er is een wachtlijst, je bent nog niet aan de beurt. Kijk om je heen en beteken echt iets voor je medemens, want JIJ bent degene waar men op vertrouwt, JIJ bent het voorbeeld binnen die muren, binnen die kaders, waarop men eindelijk eens mag zeggen ja jeugdzorg, JIJ hebt het dit keer goed gedaan! Laat alsjeblieft hulp , liefde en mededogen bovenaan staan, creëer niet meer slachtoffers en daders, maar biedt de juiste hulp, gemeenten moeten hier ook aan meewerken, stuur gezinnen door voor de juiste hulp! Niet morgen maar vandaag, sommige ouders vragen er toch om? Geef ze die mogelijkheid dan ook, en kom niet meer aan met het verhaal wij hebben geen mogelijkheden en de wachtlijsten zijn te groot, want dat kost wellicht het leven van een kind, en JIJ wordt in je hart gesmoord, raakt overspannen want het was JOUW verantwoordelijkheid. JIJ behoorde het gezin te begeleiden, maar JIJ had geen tijd….