OPGROEIEN BINNEN JEUGDZORG
Een serie reportages waarin we kinderen volgen die bij Jeugdzorg terechtkomen om verschillende redenen en onder verschillende omstandigheden. We laten door de ogen van de kinderen zien hoe het is om door Jeugdzorg geholpen te worden. Tegelijkertijd krijgen we een kijkje in de keuken die Jeugdzorg heet.
Michael van elf woont sinds het voorjaar van 2006 op leefgroep de Stobberak. Dit een afdeling van jeugdzorg Lindehout in Arnhem. Hij kan niet meer thuis wonen omdat zijn ouders, Sandra en Peter, de opvoeding van hun zoon niet aan kunnen. Ook op lange termijn is het niet mogelijk dat Michael weer thuis gaat wonen.
Het stellen van regels is voor de ouders namelijk erg moeilijk. Hierdoor wordt het gedrag van Michael onhandelbaar voor zijn vader en moeder. Nu Michael in de leefgroep woont, gaat het beter met zijn gedrag. Hij kan weer om het weekend naar huis, naar zijn ouders en zusje. Maar eigenlijk is drie dagen, achterelkaar met Michael in één huis, al te zwaar voor Sandra en Peter. In tegenstelling tot thuis biedt de leefgroep Michael rust en regelmaat.
Maar de leefgroep waar Michael nu in zit dient slechts als tijdelijke opvang. Jeugdzorg is al twee jaar opzoek naar een langdurig pleeggezin voor Michael. Een gezin waar hij tot zijn achttiende zou kunnen blijven. De zoektocht heeft echter nog weinig resultaat opgeleverd.
Het vinden van een goed pleeggezin is een lastig en tijdrovend proces. Michael is als beginnende puber voor veel pleeggezinnen te oud. Jeugdzorg zal op korte termijn een andere oplossing moeten vinden, want de tijd begint te dringen. In juni wordt Michael namelijk twaalf jaar en dan zal jeugdzorg een andere woonplek voor hem moeten vinden.
⇒FILM Uitzending
Triest verhaal, zie de ouders, totaal niet opvoedkundig, zeggen dat het kind lastig is, een ander kind woont al bij opa en oma…en voor dit soort kinderen is het beter om uit huis geplaatst te worden. Inderdaad. En dat krijgt dan wel drie kinderen, stuitend.