Nederlandse kinderen duiken onder voor Jeugdzorg
Blijkbaar is het voor Jeugdzorg heel normaal om de ouders intens onder druk te zetten door middel van dreigementen.
Als de ouders het kind even uit het netwerk haalt van jeugdzorg, om bv naar een huisarts te willen gaan, dan krijgen zij vaak extra meldingen of minder privileges!
De dreigementen en chantage zijn duidelijk genoeg richting de ouders.
Ze mogen bv hun kind(eren) dan niet meer zien, of het kind wordt verplaatst en op een geheime plek geplaatst, zodat de ouders niet meer weten waar hun kind is.
Dit mag natuurlijk niet zo zijn dat een jeugdbescherming dit achterbakse gedrag vertoond.
Het kind is geen bezit van JGZ!
Laat dat heel duidelijk zijn, zeker richting BJZ.
Als een ouder ziet dat het niet goed gaat met zijn of haar kind bij bureau jeugdzorg, mag de ouder dan het kind niet meenemen naar de eigen huisarts van het kind!
Waarom zou dit niet mogen. Een kind heeft alsnog het vertrouwen in de huisarts en zou daar het verhaal kunnen doen.
Of is Jeugdzorg daarom zo bang dat het kind iets verteld, dat het kind niet mag vertellen van jeugdzorg?
Wordt een kind ook onder druk gezet?
Zijn er nog meer ouders die dit soort dingen ervaren, verzamel u dan aub, met elkaar ben je sterker dan alleen.
Meld je dan bij deze pagina aan : LINK!
En laat niemand zich nog de mond snoeren aub! Dit is geen normale gang van zaken uiteraard.
De regering mag hier zeker naar gaan kijken, want dit is net zo erg als in de oorlog. Het is nu wel 2014!!!!!
Kinderlevens worden hierbij nml. verwoest, het leven van de familie en de ouders idem!
En als er echt een gevaar is voor een kind om bij de ouders te zijn, prima!
Maar het blijkt dat Jeugdzorg juist kinderen uit huis plaatst bij mensen die zij gemakkelijker aan kunnen.
Alleenstaande ouders bv, of bij de vechtscheidingen, een nieuw uitgevonden term van BJZ, uiteraard zijn ouders vaker aan het ruzie maken bij een scheiding, dus mag men dan dus zomaar een kind of de kinderen uit huis plaatsen?
Zorg dat er hulp komt o.i.d. bij gezinnen aan huis en niet dat je de kinderen afpikt van de ouders, omdat je daardoor meer gelden verkrijgt van de regering in de vorm van bonussen of een bepaald quotum moet behalen per jaar! etc.
Ik wens alle mensen, vrijwilligers, onderduikadres personen, die achter deze uit huis geplaatste kinderen staan en meehelpen om dit onrecht de wereld uit te krijgen, enorm veel succes toe, en hopelijk wordt nu in ons land een statement gemaakt, dat dit niet de bedoeling is, en dat ouders niet bang hoeven te zijn om hun kinderen zomaar kwijt te raken door leugens die jeugdzorg, en andere teams, of scholen, verzinnen om maar aan geld te geraken voor hun stichtingen en tehuizen.
Nederlandse kinderen duiken onder voor Jeugdzorg
Onderduiken voor jeugdzorg: ‘Dan mag ik mama nooit meer zien…’
Tien jaar oud is Sylvano. En in die tien jaar heeft hij al meer gezien en meegemaakt dan iemand die twee keer zo oud is.
Hij vertelt zijn opvallende verhaal aan BN de Stem. Over onderduiken voor de Jeugdzorg. Over gemis. Over uithuisplaatsing. Hij wil zijn verhaal vertellen ‘zodat iedereen het weet en mij kan helpen.
Dat wil ik al zo lang, maar niemand luistert naar me’. Lees zijn verhaal hier.
In 2012 kwamen ze voor het eerst;
Sylvano was 8 jaar oud toen hij door Jeugdzorg voor het eerst uit huis werd geplaatst. Nu vecht hij, samen met twintig andere mensen, tegen wat zij ‘de dictatuur van jeugdzorg’ noemen. Hij zit ondergedoken en vlucht van huis naar huis met hulp van de actiegroep, alles om uit handen te blijven van de jeugdzorg.
Weglopen
In vier maanden tijd liep hij negen keer weg van huis. Op 16 september nam Sylvano wederom de benen, ditmaal met het doel om in contact te komen met de illegale actiegroep. Hoe dat contact tot stand komt, wil de actiegroep niet kwijt. Wel laten ze weten dat ze ‘alles beter dan jeugdzorg’ vinden. En dus helpen ze de 10-jarige om de zoveel dagen aan een nieuw adres.
Sylvano mist zijn moeder Annelies (34). Hij mist zijn broertje. Hij wil naar huis toe, maar is ook bang. Dat hij weer uit huis wordt geplaatst of dat hij naar een gesloten instelling moet zodat hij niet meer wegloopt. “Komen ze me halen? Mogen ze dan ook binnenkomen? Ze mogen me niet vinden. Dan mag ik mama nooit meer zien”, vertelt hij aan BN de Stem.
Uithuisplaatsing
Annelies weet niet waar Sylvano momenteel is, maar gaat akkoord met de keuze van haar zoon en de hulp van de actievoerders. “Het is een slim mannetje en ik ben bang dat die wijsheid verkeerd wordt geïnterpreteerd.(…) Hij wordt gestraft omdat hij naar mij wil, maar dat is toch normaal voor een kind?”
Op 8 oktober beslist de familierechter in Leeuwarden over verlenging van uithuisplaatsing. Tot die tijd hopt Sylvano van huis naar huis.
Telegraaf.nl