In de Vlaamse HUMO lazen we het aangrijpende verhaal van Ellen (17).  Op een vrijdag kwam ze van school en haar huis zat vol met politiemensen. Haar moeder vertelde haar huilend: Papa gaat naar de gevangenis, hij is een pedofiel.

De vader van Ellen zou de zogenaamde spin in het web zijn bij een kinderpornonetwerk. De politie was hem al jaren op het spoor.

Zondag, 24 mei 2015, 13:16 uur

Geen vermoeden
De ochtend van zijn arrestatie nam ik de bus naar school en zag ik onderweg een politiewagen door de buurt rijden, vertelt Ellen aan HUMO. Ik dacht dat ze er waren om boetes uit te delen. Zelfs toen haar moeder een berichtje stuurde dat ze naar huis moest komen, vermoedde ze niets: Misschien ligt oma in het ziekenhuis, dacht ik, of is de kat overreden.

Huiszoeking
Toen Ellen thuiskwam, was de huiszoeking nog bezig. Ellen mocht het huis niet uit: Ze doen net alsof je een mededader bent, alsof jij het hebt gedaan. Mijn computer met alle foto’s uit die tijd ben ik kwijt. Ik had een oude van mijn vader en daar was ook materiaal op gevonden.

Kinderbescherming
De kinderbescherming vertelde Ellen dat zij en haar broertje weg moesten uit het dorp: Het zou heel groot in de media komen en dat was niet veilig voor ons. Ik had ook nog een pleegbroertje, maar die is nooit meer naar huis gekomen. Die hebben ze opgehaald bij school en ergens naartoe gebracht. Ik heb hem nooit meer gezien.

Media
Haar vader kwam inderdaad veel in de media: Met heel veel foto’s. Ze zetten dan zo’n balkje voor zijn gezicht, maar als je mijn vader ooit gezien hebt, weet je dat dat niet veel zin heeft. Hij werd afgeschilderd als een monster. Haar vader verdween voor jaren achter de tralies en haar moeder kon de hypotheek niet meer betalen. Het was mijn vaders huis, maar omdat hij geen geld had verhaalden ze alles op mijn moeder. We verhuisden naar een huurwoning en moesten heel zuinig leven. Ellens jeugd was voorbij: Ik moest zorgen voor mijn broertje want mijn moeder was vaak ziek. Ik zorgde dat hij op tijd naar school ging en zijn huiswerk maakte, en moest zelf ook nog naar school.

‘Mijn vader was een magneet voor kinderen’
Mijn vader was een grote teddybeer, een magneet voor kinderen. Hij werkte als hulpverlener in de jeugdzorg. Als ik ergens met hem kwam, waren er altijd kinderen die mee kwamen stoeien. Daar zag ik helemaal niks seksueels in. Mijn vader heeft een buurjongetje misbruikt. Die jongen was heel aanhankelijk bij mijn vader. Altijd knuffelen en kusjes geven. Zijn ouders waren gescheiden en hij zag zijn pa bijna nooit. Ik dacht gewoon dat het een heel aanhankelijk jochie was dat zijn vader miste.

‘Hij wilde mijn pleegbroertje misbruiken’
Ellen begreep plotseling ook waarom zij en haar broertje geen pleegzusje kregen, maar een pleegbroertje: Mijn vader valt op jongetjes. Zijn doel was een pleegkind in huis te halen om het te kunnen kneden tot een perfect slachtoffer. Mijn vader heeft toegegeven dat hij van plan was hem te misbruiken, maar het is er nooit van gekomen. Van de ene op de andere dag was ik hem ook kwijt. Ik dacht altijd dat ik een leuke jeugd had, met veel vriendjes, een leuke papa en een lieve mama. En dan besef je plots dat dat niet waar was. Het was eigenlijk een kutjeugd.